Hoi Bloglezers,
Deze week was een bijzondere week voor mij. Vol sneeuwpret, gebarentaal, contacten, corvee en schoolwerk avonturen. De gebarenboeken zijn al in huis en en ik ben al druk aan het oefenen met de gebaren .
De sneeuw in Jordanië was ook een bijzonder puntje. De dove grote jongens hadden een super grote sneeuwglijbaan gemaakt. Iedereen was in een goede en gezellige stemming. En mijn vader deed ook leuk mee en is er ook af gegaan. Zelfs de doof-blinde Mohammed ging van de ijsglijbaan af! 2 keer zelfs! Dat vond ik wel het mooiste van die dag.
Mijn broer en ik hebben ook een sneeuwpop gemaakt. Alleen hadden we geen handschoenen. Ik had bedacht plastic zakken aan onze handen te doen. En voor de stevigheid deden we er elastiekjes om heen. We hebben meer dan een uur buiten gespeeld. In zomerjas en gympies.
Ik doe soms ook mee met de corvee. Je krijgt een net iets te klein schortje voor en je moet afwassen of afdrogen. Ik ben nog niet een kei met gebaren dus doe ik de helft verkeerd. Gooi ik water over de afwasbak, of vergeet ik het afwasmiddel weg te spoelen.
Mij gezin en ik gingen naar eetzaal om te eten. Er kwam een doof-blinde mevrouw naast mij zitten. Toen we gingen bidden gebaarden heel veel mensen iets naar mij. Ik ben nog niet zo enorm goed in gebaren en snapte niet wat ze bedoelden. Na een tijdje snapte ik het wel. Ik moest zorgen dat die doof-blinde mevrouw naast mij wist dat we begonnen met bidden. Maar ik wist niet hoe ik het moest doen. Gelukkig kwam er na een tijdje iemand mij helpen.
Gisteravond at Rafael bij ons. Hij werkt in het internaat. Mijn broer en ik hebben laten zien hoe ver we waren met onze doelen. Mijn loom vond hij erg leuk om te zien. Ik heb zo veel mogelijk in onze koffers gedaan. Niet alles paste er in! Over een week of 3 kan ik met de kinderen gaan loomen omdat er nu examens zijn. Mijn Kumihimo dat ik verzameld heb kunnen de dove kinderen van de beroepsopleiding misschien gebruiken om producten te verkopen. Het Kumihimo idee heb ik van Jolanda Brouwer. Ik vind het een erg leuk idee. Bedank Jolanda!
En natuurlijk niet te vergeten het schoolwerk. Juf Tanja had het brilletje al op het puntje van haar neus gezet en haar juffengezicht opgezet. Het is even wennen. Maar het is wel een heel avontuur.
Joanne
